Wymiana zakładek

W Scrapcafe odbyła się fantastyczna zabawa polegająca na wymianie zakładek. Reguły możecie znaleźć w tym poście. Dostałam zakładkę od Agnieszki i od Carmen - za obie bardzo dziękuję, są cudne! W dodatku dziewczyny chyba czytają mi w myślach, bo marzę akurat o tym stemplu Santoro, którego użyto do zakładki. <3 Bardzo dziękuję także organizatorce zabawy i za kupon zniżkowy!

Za rok też chętnie wezmę udział w zabawie. ;)

Zakładki leżą na książce, którą właśnie czytam. Jest to zbiorek wierszy Władysława Szlengla, który zginął w getcie warszawskim w latach 40.

Mała Stacja Treblinki 

Na szlaku Tłuszcz-Warszawa,

z dworca Warschau-Ost

wyjeżdża się szynami

i jedzie się na wprost...

I podróż trwa czasami

pięć godzin i trzy ćwierci,

a czasami trwa ta jazda

całe życie aż do śmierci...

A stacja jest maleńka

i rosną trzy choinki,

i napis jest zwyczajny:

tu stacja Treblinki. 

I nie ma nawet kasy

ani bagażowego,

za milion nie dostaniesz

biletu powrotnego... 

Nie czeka nikt na stacji

i nikt nie macha chustką,

i cisza tylko wisi,

i wita głuchą pustką. 

I milczy słup stacyjny,

i milczą trzy choinki,

i milczy czarny napis,

że... stacja Treblinki. 

I tylko wisi z dawna

(reklama w każdym razie)

zniszczony stary napis:

"Gotujcie na gazie".

***

Dwie śmierci

Wasza śmierć i nasza śmierć to dwie inne śmierci.

Wasza śmierć - to mocna śmierć,

szarpiąca na ćwierci.

Wasza śmierć śród szarych pól

od krwi i potu żyznych.

Wasza śmierć - to śmierć od kul

dla czegoś - ...dla Ojczyzny.

Nasza śmierć - to głupia śmierć,

na strychu lub w piwnicy,

nasza śmierć przychodzi psia

zza węgła ulicy.

Waszą śmierć odznaczy krzyż,

komunikat ją wymienia,

naszą śmierć - hurtowy skład,

zakopią - do widzenia.

Wasza śmierć - wy twarzą w twarz

witacie się w pół drogi,

nasza śmierć - to skryta śmierć kopana w masce trwogi.

Wasza śmierć - zwyczajna śmierć,

człowiecza i nietrudna,

nasza śmierć - śmietnicza śmierć,

żydowska i - paskudna.

Nasza śmierć jest waszej śmierci

daleką biedną krewną.

Gdy spotka wasza - naszą śmierć,

nie wita jej na pewno.

I w czarną noc przez smugi mgieł nad miastem - w mroków piekle,

dwie śmierci przeklinają się,

złorzecząc sobie wściekle.

Na murku - patrząc w strony dwie,

podgląda kłótnię skrycie

to samo chciwe, sprytne, złe

i jednakowe Życie.