Neurologiczne sploty zwoje

Jak tylko zobaczyłam ten stempelek, wiedziałam, co z nim zrobię. Wpis wyszedł bliski temu, co sobie wyobraziłam. :)

Jako tła użyłam papierów ABStudio. Tylko je docięłam do wielkości smashbooka. W stemplu chciałam obrobić dziurki nitownicą, ale ta odmówiła współpracy, choć jest nowa. Wyczytałam, że nie podobają jej się małe nity, ale jej się nie podobają żadne - ani małe (które miała w zestawie), ani większe, które miałam w zapasie. Niszczy je, ale nie zaciska na papierze. 

Musiałam więc przewlec łańcuszek przez dziurki bez nitów. Wkurzało mnie to, więc wsadziłam w nie potem jeszcze ćwieki, żeby unieruchomić łańcuszek. Potem dodałam Nuvo glitter na gwiazdki i mikrokulki. 

Rury z HDF pokryłam pastą pękającą. Tekturki najpierw pomalowałam na czarno, potem zembossowałam srebrnym pudrem. Na lampkę też nałożyłam pastę pękającą, ale niżej widzicie, jak dziwnie się złuszczyła. Ta pasta od początku zachowuje się dziwnie, wbrew instrukcji. W instrukcji jest napisane, że się ją nakłada na zabezpieczoną powierzchnię, ale na takiej właśnie zachowuje się dziwnie - albo się złuszcza, albo nie pęka, albo wyrzuca na wierzch jakieś białe brudy. Natomiast na powierzchni niczym niezabezpieczonej - na gołym papierze czy na gołym drewnie - pęka. Bez żadnej logiki i sensu.

Oprócz tekturek Anemone użyłam też metalowych kół zębatych i innych elementów: mikrokulek, wypełniacza do shaker boksów, różnych kamieni, chrobotka, kaboszonów. 

 Na koniec wtarłam też trochę pasty woskowej miedzianej.

Cytat pochodzi z piosenki Bovskiej "Kaktus", którą uwielbiam i która natychmiast mi się skojarzyła z tą pracą. :) Nawet ta muzyka pasuje do steampunkowego charakteru pracy!

Inspiracja chadza dziwnymi drogami. Myślę, że ani Ike, ani Bovska nie myślały o EDS6a, tworząc stempel/tekst, a jednak ich prace tak bardzo tu pasują! I tak wiele mówią w tym zestawieniu!